دانشمندان در دارچین ترکیباتی کشف کردند که بالقوه دارای توان پیشگیری از آلزایمرهستند .

آیا این ادویه ی قرمز مایل به قهوه ای که رایحه ی مطبوع دارد و دارای مصارف مختلفی است دارای نفعی مهم است؟ این ادویه ی شایع که در آشپزی هم مصرف م شود ممکن است که کلید تاخیر انداختن شروع یا مرتفع نمودن آثار بیماری آلزایمر باشد.

نتایج یک بررسی که در دانشگاه کالیفرنیا در سانتاباربارا و در جلد اول سال 36 نشریه ی Disease Alzheimer's مورخ 28 مه ی 2013 به چاپ رسیده حاکی از آن است که سینامالدئید Cinnamaldehyde و Epicatechin موجود در دارجین بر tau تاثیر متقابل دارند و داچین در تعدیل پاتوژنز بیماری آلزایمر دارای آثار سودمند است .

بیماری آلزایمر شایع ترین شکل زوال عقل و از بیماری های نورودژنراتیواست که دارای سیر پیشرونده بوده و با گذشت زمان یاخته های مغر را از بین می برد . هنوز راه علاجی برای این بیماری پیدا نشده و علت اصلی بیماری آلزایمر شناخته نشده است .

اما دو ترکیبی که در دارچینوجود دارند یعنی سینامالدئید و اپیکاتشین در تلاش برای مقابله با بیماری امیدوار کننده بوده اند . طبق نظر محققان ثابت شده است که این ترکیبات از ایجاد گوریدگی tangle فیلامانی که در یاخته های مغز یافت می شود و از مشخصات بیماری آلزایمر است ، پیشگیری می کنند

برای مجموعه ی میکروتوبول ها در یک یاخته ، پروتئینی موسوم به tau، نقشی اساسی در ساختار نورون ها و نیز عملکردشان دارد.

در آلزایمر ، مشکل آن است که tau در این بیماری روی هم انبار می شود .وقتی این پروتئین به صورتی مناسب به میکروتوبولهایی که ساختار یاخته را شکل می دهند به درستی پیوند نشود ، این پروتئین ها روی هم انباشته شده و در نورون تارهای نامحلولی می سازند.هرچه سن انسان بالاتر رود نسبت به این کلافه ها و گوریدگی ها تاثیر پذیرتر می شود. در بیماران دچار آلزایمر غالبا این تغییرات و به مقدار وسیع تر دیده می شوند.

ثابت شده استفاده از سیناماالدئید ، یعنی ترکیبی که سبب روشنی و بوی شیرین دارچین است در پیشگیری از انباشت tau موثر است. با حفاظت از tau در برابر استرس اکسیداتیو، این ترکیب که یک اسانس است انباشته شدن پروتئین را مهار می کند . برای انجام این کار ، سینامالدئید به دو باقی مانده ی اسید آمینه یی موسوم به سیستئین cysteine در پروتئین tau پیوند می شود.بقایای سیستئین نسبت به تغییر حساس است ، یعنی عاملی که در ایجاد آلزایمر سهیم است.

به عنوان مثال در آفتاب سوختگی که شکلی از صدمه ی اکسیداتیو است اگر شخصی از کلااستفاده نکند ، نمی تواند صورت و سر را در برابر اکسیداسیون حفظ نماید. از این جهت سینامالدئید را می توان به یک کلاه تشبیه کرد . در عین حال که این ماده با چسبیدن به بقایای تاثیر پذیر سیستئین از پروتئین tau حفاظت می کند.سبب عملکرد مناسب این پروتئین نیز می شود .

به طور کلی در سلامت یاخته ها ، استرس اکسیداتیو oxidative stress عامل اصلی است که باید در نظر گرفته شود . از طریق جزیانهای طبیعی یاخته یی مواد ایجاد کننده ی رادیکال آزاد مانند پراکسید ها peroxide ساخته می شوند ولی آنتی اکسیدان های درون یاخته در جهت خنثی کردن رادیکال ها و پیشگیری از اکسیداسیون عمل می کنند.اما در بعضی شرایط این حالت دیده نمیشود و با افزایش تولید پراکسیدها و رادیکالهای آزاد و کاهش مقدار آنتی اکسیدان ها به استرس اکسیداتیو منتهی می گردد .

اپیکاتشین که در غذاهای دیگر مانند سیاه گیله ، شکلات ، شراب سرخ نیز وجود دارد به عنوان یکی آنتی اکسیدان قوی مورد تایید است .نه تنها این عامل سبب خاموش شدن آتش اکسیداسیون می شود، بلکه در واقع با اکسیداسیون فعال شده و در نتیجه این ترکیب با سیستئین روی پروتئین tau به طریی مشابه با تاثیر حفاظتی سینامالدئید تاثیر متقابل دارد.

غشاهای یاخته که اکسیده شده اند نیز مشتتقات واکنش کننده ماند آکرولئین Acrolein تولید می کنند که به سیستئین صدمه می زند. اپیکاتشین در این مورد نیز فرآورده های جانبی را می شکند .

نتایج بررسی ها حاکی از آن است که رابطه ی شدیدی میان دیابت نوع2 و میزان بروز آلزایمر وجود دارد. افزایش تراز گلوکز که خاص دیابت است به تولید بیشتر نمونه های اکسیژن واکنش کندده منتهی شده و به استرس اکسیداتیو می انجامد که عامل مشترک در دیابت و بیماری آلزایمر است . نتایج سایر پژوهش ها نشان داده است که دارچین در تدبیر گلوکز خون و سایر مشکلات مربوط به دیابت آثار نافع دارد.

از آنجا که tau نسبت به استرس اکسیداتیو تاثیر پذیر است ، در نتیجه از نتایج بررسی حاضر ، این سوال مطرح می شود که به ویژه با پتانسیل ترکیبات کوچک چه نفعی از دارچین در آلزایمر به دست می آید.

با وجودی که نتایج این پژوهش راه امیدی گشوده است ولی در زمینه ی آگاهی از تاثیر دارچین در انسان راه درازی در پیش است . پژوهشگران در مورد مصرف بیش از مقدار دارجین که در آشبژی به کار می رود اخطار داده اند .

اگرچه دارچین و ترکیبات موجود در آن امید را در پژوهشگران زنده ساخته اند ممکن است گام قابل توجهی درجهت مبارزه با آلزایمر برداشته شده باشد ولی باید گفت عامل خطر ساز اصلی بیماری یعنی سن قابل کنترل نیست.در ایالات متحده ، آلزایمر با طولانی شدن عمر جامعه به صورت مشکل خاصی جلوه گر شده و نسل کودکان خاکستری مو افزایش یافته و به افزایش اساسی فراوانی بیماری انجامیده است و این پدیده سیستم مراقبت از سلامت را در سراسر جهان تهدید می کند. طبق برآورد جامعه ی آلزایمر ، در سال 2013، بیماری آلزایمر برای کشور آمریکا ، 203 میلیارد دلار هزینه ایجاد می کند.

اما آیا جالب نیست که ملکول کوچکی از یک ادویه در پیشگیری ازبیماری یا کند کردن سیر آن موثر باشد.